Ana bakım ve şefkatine muhtaç çocuk ile baba arasında uzun süreli kişisel ilişki kurulmamalıdır.

Velayeti anneye bırakılan müşterek çocuk Gizem 1.11.2009 doğumlu olup yaşı nedeniyle anne bakım ve şefkatine muhtaçtır. Bu husus nazara alınmaksızın davacı baba ile çocuk arasında uzun süreli kişisel ilişki kurulması doğru bulunmamış ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün bu yönden düzeltilerek onanması gerekmiştir. (HUMK. md. 438/7)

Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen nedenlerle gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3 nolu bendinde yazılı “sömestri tatilinin 1. günü sabah saat 09.00’dan 7. günü akşam saat 18.00’e kadar, her yıl 01 Temmuz günü sabah saat 09.00’dan 20 Temmuz akşamı saat 18.00’e kadar” cümlesinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen nedenlerle onanmasına (Y2HD, 06.10.2011, E. 2010/12792, K. 2011/15134.)

GİZEM UZUN HUKUK BÜROSUNUN KARARA İLİŞKİN YORUMU;

Hayatın olağan akışında bir çocuk her şeyden önce anne sevgisine muhtaç kabul edilmektedir. Çocuk için anne sevgisi her şeyden üstün gelmektedir. Anne sevgisi özellikle de 8 yaşına kadar çocuğun zihinsel gelişiminde etkin rol almaktadır. Çocuğun üstün menfaatine aykırı olarak şekilde çocuğun baba ile uzun süreli kişisel ilişki kurması çocuğun anne bakım ve şefkatini etkiliyor ise çocuk ile baba arasında uzun süreli kişisel ilişki kurulmamalıdır.

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/3200 E., 2018/13455 K. sayılı dosyasında vermiş olduğu kararında çocuğun küçük yaşta olması sebebiyle baba ile uzun süreli kişisel ilişki kararının doğru olmadığına karar vermiştir.

    "Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kişisel ilişki yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

    Velayeti anneye bırakılan ortak çocuk Denizhan 2013 doğumludur. Ortak çocuğun, halen anne bakım ve şefkatine muhtaç olması nedeniyle, uzun süreli olarak anne yanından ayrılması çocuğun bedeni ve fikri gelişmesine engel olacağı gibi, davacı annenin velayet görevini gereği gibi yerine getirmesine de engel olacaktır. Kişisel ilişki kurulmasına ilişkin kararların değişen şartlara göre her zaman değiştirilmesi mümkündür. Baba ile ortak çocuk Denizhan arasında daha kısa süreli şekilde kişisel ilişki düzenlenmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. Ancak bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün bu yönden düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HUMK m. 438/7).

    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 3. bendinin “1 Temmuz saat 10.00'dan 30 Temmuz saat 17.00 tarihleri arasında" sözcüklerinin çıkarılmasına, yerine "1 Temmuz saat 10.00'dan 20 Temmuz saat 17.00 tarihleri arasında" sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.11.2018"

     Yine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/11793 E. 2018/2404 K. Sayılı dosyasında vermiş olduğu kararında kişisel ilişki kararının babalık duygularını tatmine de elverişli olması gerektiğini belirtmiştir.

     “Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kadın lehine tedbir nafakasına hükmedilmemesi, tazminatların ve iştirak nafakasının miktarı, kişisel ilişki süresi yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

     1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

     2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davacı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 52. ve 58. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.

     3- Boşanma kararı ile birlikte velayeti davacı anneye bırakılan ortak çocuk ile davalı baba arasında, kişisel ilişki "aynı şehir", "ayrı şehir" ayırımı esas tutularak farklı düzenlenmiştir. Taraflar ayrı şehirlerde oturmakla birlikte gelişen ulaşım şartları ve kolaylığı nazara alındığında kişisel ilişki düzenlenirken "aynı şehir", "ayrı şehir" ayrımı yapılması gerekli bir unsur değildir. Bu bakımdan böyle bir ayrıma gidilmesi doğru olmadığı gibi, ortak çocuk ... 14.05.2015 doğumludur. Davalı baba ile çocuk arasında ayrı şehirlerde olmaları halinde sadece her yıl Temmuz ayında bir ay süre ile kişisel ilişki kurulmuştur. Ortak çocuğun yaşı nazara alındığında anne bakım ve şefkatine muhtaç olup bu şekilde bir düzenleme bedeni ve fikri gelişmesine engel olacağı gibi davacı annenin velayet görevini gereği gibi, yerine getirmesine de engel olacaktır. Yine kurulan kişisel ilişki babalık duygularını tatmine de elverişli değildir. Şu halde mahkemece mevcut şartlara göre çocuğun yaşı da nazara alınarak daha uygun süreli kişişel ilişki kurmak gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

    SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.02.2018”